“De waarheid die de architectuur scheppen kan, is de ruimte” zei Gerrit Thomas Rietveld ooit. Ook al is het de ruimte die deze woning tot een genot maakt voor haar gebruikers, in het scheppen zit hun waarheid.

We ontwierpen op een plek vol persoonlijke wortels. Voor de zoon van de vroegere bewoners en zijn vrouw werd er geput uit zowel historie als de zin in vernieuwing, eigenheid en elke nieuwe morgen. Een ruim onderkomen voor een samengaan van dag, avond en nacht in het buitengebied.

Een overdekt leven.

In Elsloo, Limburg, werd de oudste Nederlandse nederzetting is gevonden. 6000 jaar bouwgeschiedenis later is de woning in het buitengebied nog altijd sterk verwant aan de structuur van het dak op houten palen uit die tijd.

Om een geschikte bescheidenheid te vinden voor een woning die als een schuur achter een bestaande woning haar plek kreeg, onderzochten we die aloude structuur en gaven we haar de ruimte in het ontwerp. Dat hield zoveel in als een kap rustend op de draagstructuur in de woning. Gevels kregen zo vrijheden en in de omgang daarmee hebben we die zowel zichtbaar als voelbaar benadrukt. Het is een spel van ruimte en materiaal waarin zowel gesprek als vlijtige stilte gedijt.

We gebruikten de dakpannen van de oude woning voor het dak, overhellend aan de voorzijde en openend aan de achterzijde. Een subtiele geslotenheid aan de zijgevels bereikten we met houten lamellen, vergrijzend naar de omgeving.